Bloedblaar

Hein Tunnissen

Bloedblaar

Werd ik op een dag door oom agent aangehouden met mijn Puch (badkuipstuur, 32mm uitlaat, 17 mm Encarwi, verstelbare sproeier, 14-tands pinion) en nog zowat spulletjes uit de winkel van Cor Schoppema om het ding te tunen. Nee, die 75 km/u buiten de bebouwde kom was niet het punt voor de platte pet; het ging druiloor om die bloedblaar op het witte deel van het achterspatbord. Na minutenlange studie bleek daar geen NL op te staan. “Aan de kant dat ding!” Het was toen dat ik mijn vertrouwen in de Nederlandse overheid verloor. Een groot rood, plat en vrolijk achterlicht dat niet deugt omdat er geen NL op staat! Met verbazing keek ik naar de driewielers die wel de weg op mochten, zoals de Heinkel en de roemruchte Messerschmitt, in feite een bommenwerper zonder vleugels uit het Hitlertijdperk. Nog gekker werd het met de Reliant Robin uit good old England. Een volkomen bespottelijk autootje (mr. Bean, Top Gear) dat al omviel als je er met één vinger naar wees.

Helaas, moet ik toegeven, is een slotcar al even belachelijk. Het is namelijk ook een soort van driewieler. De voorwielen doen er helemaal niet toe, sterker nog je hebt er alleen maar last van. Dat is bedacht door de techneuten die er echt verstand van hebben en zij introduceerden daarvoor het begrip ‘zero grip’. Je kunt zelfs speciale bandjes kopen die op de slotracebaan helemaal geen houvast vinden, zodat de geleider niet in zijn baan wordt gehinderd. Een beetje logisch is het wel, want voorwielen met grip kunnen de slotcar in de bocht zomaar rechtuit duwen, want ze zijn star bevestigd. Geen stuuras! Soms zweven ze zelfs een fractie boven de baan. Ai, ai, ai de vergelijking met de Robin moge duidelijk zijn.

In ruil voor een paar knappe zwarte laklaarzen tot boven de knie met een kittig hakje, type stiletto, kreeg ik van mijn vrouw een nog halfgevuld flesje blanke nagellak, te gebruiken als toplaag over gekleurde nagellak of als finishing touch om de eigen afwashandjes nog een air van glanzende verzorging te geven. Mijn vrouw sprak wijs: “Ook leuk voor jou!”, daarmee op de laarzen doelend, maar het gold evenzeer voor de nagellak. Er valt een wedstrijd mee te winnen.

Zero grip-bandjes kun je heel goed zelf maken met super glue, de welbekende secondelijm van Lidl. Met geduld laagje voor laagje opbrengen in de hoop dat je niet de carrosserie raakt of je vingers vastplakt aan de velgjes. Gelukkig valt een beter resultaat te behalen met blanke nagellak (Hema, Action, V&D). Ook nu laag voor laag opbrengen en tussentijds, biertje in de hand, goed laten drogen. Ik heb zo een erg leuke avond gehad, omdat mijn vrouw onderwijl op haar nieuwe laarzen door de kamer liep. Op stiletto’s paraderen is ook een kwestie van grip zoeken, zo zag ik wel.

Een klein potje is genoeg; al snel kun je er de rest van je leven mee toe zodat je rustig kunt stellen dat je een goede deal met je vrouw heb gemaakt. Gelukkig heb ik in de loop der jaren een hele zwik slotcars verzameld, zodat mijn vrouw heel wat avonden de catwalk heeft gedaan, terwijl ik dan weer rustig zat te wachten tot de boel weer voldoende was gedroogd om een nieuw laagje op te brengen. Zij had er ook wel schik in: Banden lakken? Laarzen aan! Daarna het normale echt genoten ritueel van openhaard, fles wijn erbij, happie-snappie etc. De rest mag u zelf verzinnen. Moraal van dit verhaal: slotcarracen had menig huwelijk kunnen redden, mits op tijd lid geworden van een club. Racen is investeren en vooruitzien!