Zijkant

Zijkant

Hein Tunnissen

Precies zoals er nog hele volksstammen zijn die geloven dat je van soloseks vliegende ruggenmergtering krijgt, zo zijn er ook nog hele hordes slotbaancarracers (zij dus die het doen) die denken dat siliconenbandjes van anderen de prestaties van hun bolides nadelig beïnvloeden. Er druipt olie uit die banden, de baan slijt onregelmatig weg, in de bochten hecht zich een of andere ondefinieerbare smurrie op het oppervlak, terwijl aangebrachte curbstones langs de baan wekelijks opnieuw geschilderd moeten worden omdat die voorbij razende siliconenmassa persoonlijk de strijd aanbindt met die in het geheime lab van Akzo Nobel vervaardigde gekleurde pigmenten.

Dit alles, het moet nog maar eens worden gezegd, is grotesk gelul. Een grote waarheid is wel dat die bandjes nauwelijks slijten, zodat je lekker voort kunt blijven kachelen, zonder dat je wekelijks Klaas Bos moet bellen voor alweer een nieuwe order. Je hebt natuurlijk van die stoethaspels die hun foambandjes plat rijden tot het chassis over de baan schuurt, maar dat zijn er gelukkig maar weinig. Het merendeel van de rubbergang moppert er vrolijk op los bij wijze van wrok. Daarbij worden ze door niemand gehinderd, want als je maar hard genoeg blaft, krijg je stapje-voor-stapje van iedereen gelijk. Siliconenbanden slijten bijkans niet. Een heuse uitkomst voor krenten zoals ik. Natuurlijk ben ik dat niet, maar dat zijn dus van die ongefundeerde aantijgingen die silly-rijders steevast naar hun helm geslingerd krijgen.

Het is zelfs al zo erg, dat ik laatst bij aanschaf van een paar NSR-bandjes van twijfelachtige Italiaanse Alfa Romeo-kwaliteit, er GRATIS een paar nagelnieuwe Ortmannen bij kreeg. In feite zijn dat gecamoufleerde siliconenbanden, want ze worden weliswaar Ortmann genoemd, maar het zijn dus gewoon silly’s. Zelf doe ik er niet moeilijk over: ik rijd gewoon op knalblauwe siliconenbanden onder mijn knalgroene Renault Megane AW en dat blijf ik doen tot ik met kop en kont uit het clubhok wordt gegooid. Ik verontschuldig mij niet, ik ga er niet prat op.

Maar watske beurt? Op een avond dat ik niet aanwezig ben, wordt er wat afgeracet tot op de limiet. Tot ieders verbijstering ging de tijd op baan 3, mijn baan zeg ik nu in alle bescheidenheid, per ronde omlaag. Markus was zo onthutst en verbouwereerd dat hij over heel Facebook rondtoeterde: dankzij die siliconenbandjes van Hein. Intelligente conclusie, erg juiste conclusie. We kunnen dus zeggen dat in de late uurtjes van de gezelligste slotracecarbaanclub van Nederland historie werd geschreven omdat die idiote siliconenbandjes nu eindelijk de schuld kregen van iets wat zij ronde na ronde wel doen: zij verbeteren de baan.

De techniek is eenvoudig: dompel de bandjes een nachtje in een eierdopje met lampolie. Ze moeten lekker drijven en roer die massa om de twee uur even om met een spateltje. Het is niet raadzaam om die stinkende pot naast de echtelijke sponde te zetten, maar liever in het bijkeukentje of anders op een plek in huis waar nooit iemand komt. Sommige huizen hebben in het trappenhuis zo’n hoog onbereikbaar raam. Heel geschikt! Hoe dan ook, ’s ochtends uit de wonderolie tillen, afdeppen en ’s avonds (en vooral niet eerder!!!)  op die peperdure luchtvelgen van NSR monteren. Meteen wegrijden. Het resultaat is ongelooflijk. Niet alleen loopt de motor veel mooier, ook de wegligging is onherkenbaar verbeterd. Als een blok, alleen vergelijkbaar met die mooie oude Citroën DS Pallas 21 Injection die je ook zo heerlijk zuigend door de bocht kon trekken.

Ik dwaal af. De schoongemaakte bandjes pikken ieder kruimeltje, spikkeltje of marble-tje op dat slordige collega-chauffeurs achterlieten zodat na verloop van tijd een goddelijke racebaan het resultaat is. Amerikanen wisten dat al lang; daar rijdt iedereen op het wonderspul van de badkamernaad. Minder is daarom wel dat het verrassingseffect daar veel minder is dan hier in het gristelijke Holland. Laatst sprak ik een Duitser die, wel enigszins van de wereld, zijn BMW uit de 7-serie had laten voorzien van badkamerspul. Beviel voortreffelijk, maar het was hem te gek om voor de rest van Duitsland en met name die suffe Hollanders alle Autobahnen af te rijden om het wegdek te cleaneren. Ik heb hem meteen gelijk gegeven en dat doe ik niet vaak als het om Duitsers gaat. Net zoals u, neem ik aan. Achteraf had ik daar wel een beetje spijt van toen ik -wat later- bij een Raststätte zijn auto op zijn zijkant zag staan!