 |
| Hein Tunnissen |
Kapje
Toen ik Nederlands studeerde, kreeg ik aan het eind van het
allereerste college te horen dat een dag later het Nedersaksisch behandeld zou
worden. Lees ‘Ain boer wol naor zien naober tou’ dan zal ik dat morgen voor
jullie zingen. Meer doen we er niet aan! Sodeju, dat schoot lekker op met die
studie! Aan dit rücksichtslos wegstrepen van Nederland boven en naast de IJssel
moest ik denken toen ik bij onze club voor het eerst hoorde spreken over ‘het
kapje’ en meer in het bijzonder ‘rood kapje’ als het om een Ferrari ging.
Althans dat geloof ik, want mijn tongval is wat afwijkend en meestal versta ik
er geen biet van, wat ze zoal tegen elkaar brabbelen. Behalve dan ‘kapje’.
Als oud-Neerlandicus bespeur ik hier natuurlijk een
Nedersaksische verwantschap met het Duitse ‘Karo’. Als je dat lied van die boer
die naar zijn buurman wilde (Waarom in godsnaam?) goed bestudeert zoals ik
deed, dan begrijp je dit onmiddellijk. In onze club is het kapje voor, en kapje
na. En het gesnik en gesnotter neemt werkelijk helemaal groteske vormen aan als
er weer eens een vreemde eend in de bijt tot moes is gereden. Zoals een kapje
van Revell of een kapje van Tamiya. Daar wordt terecht heel minachtend over
gesproken, over die kapjes.
Het zijn namelijk hele mooie kapjes, maar meer voor de
vitrine. Zit je eraan met je vingers, dan breekt er iets af. Laatst hadden we
weer zo’n heerlijke klap waarbij je alles hoorde kraken en scheuren. Tot groot
vermaak vloog de kanariegele Revell (Nota bene een ijzersterke BMW; hoe mooi
kan het leven zijn?) met een fraaie boog uit het slot, over vijf tracks, steeds
hoger en hoger om met een fatale knal op de keiharde houten vloer te crashen.
Nog een geluk dat die niet van hardhout is!
Laat ik er dit van zeggen; de collega-coureurs die stonden
te huilen van het lachen, laat ik expres buiten beschouwing, maar de ravage die
wij een zestal meters verderop aantroffen tart iedere beschrijving. Het
complete handschoenenkastje was met de rest van het interieur (veel zwart leer
en chroom) achterin de kofferbak terecht gekomen. Aan de achterzijde ontbrak de
complete overgang van Karo naar chassis, zodat je moeiteloos dwars door de auto
kon kijken want ook de karakteristieke BMW-Grill was met omlijsting en al
compleet verdwenen. Verschwunden! Enige tijd later, de traumahelikopter had de
Nordschleife alweer verlaten, zaten wij aan tafel na te praten over deze moeder
der ongelukken. Doordat iedereen het vanuit een andere hoek had gezien, kregen
wij bijna een fraai 3D-beeld van de fenomenale vlucht die deze BMW had gemaakt
en de gevolgen daarvan voor de Revell-kap. Het kapje, zogezegd.
En dan zijn er natuurlijk altijd van die fijnbesnaarde types
die zeker weten dat dit ook gebeurd zou zijn als wij de CHAOS-knop geen vaarwel
hadden gezegd. Het was een onvermijdelijk ongeluk, maar of dat nou troostende
woorden zijn als je zelfgebouwde en zelf strak gespoten Revell-carrosserie naar
de Filistijnen is, weet ik niet. Ik liet de kompanen nog wat verder koeterwalen
in hun Nedersaksisch en liep de afsleepwagen achterna. Het wrak stond inmiddels
bij de garage van de eigenaar en in het volle licht was goed te zien hoe
ernstig de auto had geleden onder zijn eerste vliegtochtje. Zelfs de stangen
van de veiligheidskooi lagen als opgevouwen lucifers tussen de andere zooi in
de kofferbak. Van de achterbank was al helemaal niks meer te bespeuren. Waar je
ook keek, overal waren stukken kapje afgebroken of afgescheurd. Wij lieten de
eigenaar maar even betijen, want het was zonneklaar dat het minste of geringste
zoals een hand op de schouder, voldoende zou zijn om hem te laten breken. Ik
wist zelf niks beters te doen dan te zeggen: ‘Nou ja, morgen weer een dag!’
En dat is natuurlijk ook zo! De koning is dood, leve de
koning! Want enkele dagen later toonde de onfortuinlijke BMW-eigenaar ons een
prachtig zilvergrijs gespoten kapje met oranje accenten en overal leuke
stickers met als hoofdsponsor Bridgestone, toch niet de eerste de beste! Nee,
een hele mooie Porsche, kan niet anders zeggen. Schrijft de eigenaar trots: “Vrijdag
compleet en ‘race ready’ te zien bij ASR!” Nu citeer ik de vrienden en dat
geeft wel aan dat het een vrolijke boel bij ons is: ‘Hoop dat hij langer
meegaat dan de BMW!’ Zelf zou ik dat niet zo scherp verwoord hebben, maar het
was weer eens wat anders dan de gebruikelijke opmerkingen bij alweer een nieuw
kapje. Als daar zijn: Gaaf, Top, Schitterend, duimpje omhoog, Topper, Mooi en Prachtig!
Die aandacht voor de kapjes is overigens maar tijdelijk. Het moet verbloemen
dat wij nog niet zo goed weten hoe wij die vermaledijde BRM-chassis moeten
tjoenen. Komt nog! Ondertussen doen wij het met onschuldige wedstrijdjes kapjesknutselen.
Geinig, hè?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten