zondag 20 maart 2016

Nachtkastje

Hein Tunnissen
Nachtkastje
Eén van de allerleukste dingen van een club  van slotcarracers is het onverwachte, onbedaarlijke lachen. Iemand maakt een opmerking en die is dan zo’n zeldzaam treffend of zo verschrikkelijke to-the-point, dat je het niet meer hebt van de pret. Zo leerde ik van de snelste slotcoureur aller tijden, Raymon Senna d’Ees, de term ‘optunen’. Het is een prachtige tweetalige contaminatie, waarbij je nog kunt twisten over de vraag waar het woordje ‘op’ vandaan komt (opvrolijken, opwaarderen?), maar dat gelet op zijn glimmende ogen precies weergeeft wat hij wilde. Hoewel het resultaat soms absoluut  niet was wat hij wilde, dat moet ik dan weer wel zeggen.
Amazingslotcarracing te TE is gehuisvest aan de rand van het stroomgebied van de Ruiten Aa (spreek uit: Ruoiit Aõ) op de grens van Groningen en Drenthe in wat ook wel wordt aangeduid als het veenkoloniale gebied. In Haags kort: Krimpregio! De bewoners spreken verschillende dialecten, die zij onderling goed verstaan, maar die voor een relatieve buitenstaander niet eenvoudig te volgen zijn. Je kunt echter in zo’n geval altijd zonder enig risico wat instemmend brommen of verbaasd vragend kijken. Altijd goed, want het zijn ook hele aardige mensen. Daarbij zijn ze er gewoon aangewend dat niemand hun gebrabbel verstaat.
Onze CEO Marcus Aurelius, die met Julius Caesar per olifant vanuit Helvetica richting de Nederrijn afzakte, spreekt begrijpelijkerwijs geen dialect maar keurig ABN met een kleurtje, maar dat hoort in de krimpregio eigenlijk niemand. Waar nog bijkomt dat zijn kleurtje Duits is en dat valt hier al helemaal niet op tussen de Heinrichs en de Hatzmannen, want ze zijn hier wat over de grens gewipt! Enfin, ook hoort niemand het dus dat hij soms naar woorden moet zoeken. Die hij wel degelijk kent, maar niet meteen paraat heeft. Komt op een dag Fokko met een nieuw gebouwde racekist, nog in de grondverf. Zo trots als een pauw en helemaal bereid om alle schuifdeurtjes en vakjes open en dicht te maken. Er zit nog net geen groen TL-balkje in zoals in zijn garage, maar voor de rest helemaal af. De maatvoering ideaal, het materiaal krimp-, scheur- en rotvrij, het gewicht voor iemand van zijn postuur en de daarbij behorende spierballen, verwaarloosbaar.
De avond dat hij in Leeuwarden (oid) aan het racen was, terwijl het, mind you, clubavond was, kwam hij ter sprake. Dat kan altijd gebeuren natuurlijk, want wij zijn er niet vies van om een afwezig clublid eens flink over de tong te halen, zeker als hij ergens anders gaat winkelen. Terwijl ik gezellig aan de nieuwe pitstraattafel wat aan mijn Mosler zat te prutsen, riep Marcus ineens vanuit het café: “Heb je Fokko’s nieuwe nachtkastje gezien?” Die zag ik niet aankomen en volkomen van mijn stuk brak ik subiet de spoiler van mijn Mosler, die ik er godlof net fantastisch opgelijmd had na een hengst van een aanrijding in de Solexbocht. Nachtkastje! Je begrijpt gewoon niet hoe zo’n buitenlander zo’n treffende vergelijking kan maken, out of the blue! We moesten allemaal even een stoel opzoeken om uit te hijgen van het lachen.
Toen werd het weer een clubavond om in te lijsten!
Maar wat is nou het aller, aller, allerergste? Dat je die term dus nooit meer door het toilet gespoeld krijgt. Hoe mooi ook die racekist, hoe fraai ook de doosjes, de schuifdeurtjes en het raffinement van het ontwerp: het blijft tot in lengte van dagen het nachtkastje van onze Fokko. Tja, het is niet anders en om met Frank onze schutspatroon, de immer blije Rijdende Rechter te spreken: “Dit is mijn uitspraak en daarmee zult u het moeten doen!”

3 opmerkingen:

  1. Het nachtkastje van Fokko heb ik nog niet gezien, jou aluminium race koffer vind ik subliem met al jou geheime vakken. Ieder hoekje heeft wel een verassing. Heeft jou koffer al een bijnaam? Iets voor een prijsvraag misschien?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik zie het voor me, al versta ik het waarschijnlijk ook niet. Een nachtkastje, vast van ikea......

    BeantwoordenVerwijderen