Losers

Hein Tunnissen

Losers
De opkomst van de elektrische auto is niet meer te stuiten, zo blijkt uit de verkoopcijfers. De hybride auto is al op zijn retour en veel consumenten hebben al besloten dat hun volgende auto een elektrisch exemplaar zal zijn. Ik constateer: We hebben dus gelijk gekregen! In Israël waar men terecht bang is dat de buren de oliekraan bij het minste griefje zullen dichtdraaien, wordt al veel langer elektrisch gereden, zodat je daar overal oplaadpunten langs het trottoir aantreft. Dat is in Finland en in Zweden ook zo, maar daar dienen de stopcontacten vooral om de benzinebolides in koude winternachten een beetje warm te houden. Ach ja, Volvo hè?
De kentering bracht mij op het idee om eens onder mijn racebaan te duiken en daar wat orde op zaken te stellen. Want nadat ik was overgestapt op de minicomputer Phidget was er een fenomenale hoeveelheid luidsprekersnoer bijgekomen en dat liep kriskras van hot naar her. Toen ik ooit besloot om die racebaan te bouwen, koos ik voor oersolide,  zodanig dat je overal kunt staan, behalve dan op de tribune of andere bouwseltjes om de boel wat op te fleuren. Daar heb ik geen spijt van gehad, want ik kan overal gemakkelijk bij. De dragende balken staan ver uit elkaar en de spanten die (vanuit de racebaan gezien) de aarde torsen, kunnen dat gemakkelijk aan. Zelfs als je er met je kop tegenaan knalt.
Nadat wij van Amazingslotcarracing te TE tijdens de Kerstperiode 2015 onze baan wat hadden opgeknapt, overwogen wij ook wat aanpassingen voor meer comfort en veiligheid. Zo verplaatsen wij de standplaatsen met stopcontact van de kop van de baan (nabij de Solexbocht) naar de zijkant. In Zandvoort zou je zeggen: langs de boulevard ofwel parallel met het strand. Dat was een goed idee, maar de draadjes moesten natuurlijk wel mee! Maar als een baan is opgebouwd op een enthousiaste verzameling schragen (32) met vier poten en twee dwarslatten het stuk, dan moet je wel bijna een anaconda zijn om die zooi erdoor te vlechten. Gelukkig heeft Minouck een leuk mannelijk type aan de haak geslagen die in zijn onderbroek nog het meest aan een spijker doet denken. Die ging dus klaar-voor-onderwater onder die tafel door en tot ieders opluchting kwam hij inderdaad aan de andere zijde weer tevoorschijn. Draden in de bek!  Zijn moeder enorm opgelucht, Minouck rete trots, wij meer dan blij en de racebaan gered! Hartelijk dank Paling Joshua!
Bij mij gaat dat wat anders. Met de twee oude skateborden van mijn kinderen heb ik een uiterst wendbaar ligbed gemaakt met hoofdsteun uit een oude Renault Safrane die ik nog in de schuur vond en met aan de zijkant een leuke gereedschapsbak van Hilti, zodat ik alles bij de hand heb. Plus, niet te vergeten, een grote emmer met tie wraps en een kniptangetje. Jaren geleden kreeg ik van mijn vrouw met Sinterklaas (ik had hem natuurlijk zelf gekocht) een koplampje met 8 onwaarschijnlijk heldere LEDjes op twee batterijtjes en met dat ding precies boven de wenkbrauwen had ik de klus in no time geklaard. Alles netjes gebundeld en met een viltstift tegen de onderkant van de aarde geschreven waar de draad of draadjes voor dienen, zodat bij calamiteiten de onderhoudsploeg geen uren hoeft te zoeken.
En ik ben niet de enige die een voorliefde heeft voor netjes & gebundeld en van overzicht houd. Tijdens de laatste Classic Cuprace in Drachten, maar vermoedelijk niet de laatste, sprak ik aan de bar met de Technicus van SRC De Bunker die zich ook helemaal kapot geschrokken was van die bende onder de prachtige scenery. Uit zijn woorden begreep ik de vergelijking met een prachtig geklede vrouw die een wrak blijkt als je onder haar rok koekeloert. Ik weet het: dat geeft geen pas, maar als het een soort medisch noodzakelijke inspectie is, is het wel heel erg raadzaam. Kies zelf maar! Feit is dat sindsdien in De Bunker alles feilloos werkt.
Wat ik wil zeggen is dit: onze jarenlange voorsprong als slotcarracers wordt op dit moment door de maatschappij in een moordend tempo ingelopen. Er wordt nog wel wat afgeklungeld met accupakketten en dergelijke, maar dat zal gauw verleden tijd zijn. Ik spreek uit ervaring, want mijn Slot-It Oxigen SCP 1.1-controller is al uitgerust met een piepkleine Li-Po batterij en daar rijd ik vlot zes uur mee! Daarom jongens, maak die boel onder tafel snel in orde voordat we de losers van de elektrieke mobiliteit zijn! Aan de slag! Vingers uit de neus en in het stopcontact gestoken!