Hein Tunnissen |
Als er ergens een enorme fik is en de pers komt erbij om te
vragen wanneer het vuurtje uitgaat, dan zegt de dienstdoende brigadier, dan wel
de brandweercommandant na enig gewichtig keelschrapen: ‘We gaan eerst
opschalen!’ Dit betekent in normaal Nederlands een telefoontje naar omliggende
korpsen om ook met hun autootjes en brandweermannetjes naar de helse
vuurzee te komen om een potje mee te
spuiten.
Opschalen is, en dat is vrij nieuw, ook een term die steeds
meer wordt gehoord in de fascinerende wereld van het slotcarracen. Van de meest
gebruikelijke schaal 1:32 naar de andere klasse, namelijk 1:24. Het getal is
weliswaar kleiner, maar dat betekent in de praktijk dat de auto groter wordt.
Voor meer uitleg omtrent dit systeem kun je het beste maar even Googlen.
Hoe dan ook, wij hoorden ervan van een echte crack op de
beurs in Houten die er meteen bij vermeldde dat het heel anders is dan 1:32.
Minder snel ook, eigenlijk, welbeschouwd. Marcus verloor subiet zijn
belangstelling, dat zag ik wel. Maar Fokko niet! Fokko is ons denkende
laboratorium die wil eksperimenteren met metalen chassis, andere schalen,
banden van isolatiebuis die je voor negentig procent moet wegschuren en
volstrekt onbekende merken van nog veel onbekendere fabrikanten uit ver weg gelegen
failliete zuidelijke eurolanden, waar de werkloosheid zo nijpend is dat
volwassen mannen dagelijks FT bezig zijn met dit soort prutsautootjes.
Je mot toch wat! Ik zag aan Fokko dat hij gegrepen was door
het getal vierentwinitg en hij is lijp genoeg om staande aan de toonbank te
berekenen dat zo’n enorme bak ook wel over de MDF-baan te TE kan slierten. Want
het zijn echt kasten van auto’s met enorme banden die al een beetje doen denken
aan de bandjes van een oude Mini of een Deux Chevaux.
Dit nu, dit anders denken, dit opzoeken van de randen van de
sport, want zo mag slotcarracen toch wel worden genoemd, hangt samen met een
goed clubleven. Heb je te weinig leden of is de animo anderszins wat weggezakt,
dan rest er niet veel dan zwijgzaam aan je eigen autootje prutsen en vervolgens
plichtmatig je rondjes kachelen totdat de clubavond weer afloopt. Meestal roept
er dan iemand zoiets als ‘Het is tijd!’ en als dociele honden pakken de leden
dan hun bulletjes bij elkaar om naar buiten te sloffen. Doei, hè?
Wel sneu natuurlijk. Wij van Amazingslotcarracing hebben
daarentegen een levendig clubleven en de consequenties is dat je het soms
allemaal niet meer kunt bijsloffen. Heb je net de boel een beetje op orde in de
1:32-klasse, komt daar weer een clublid binnen schuifelen die zegt te denken
aan 1:24. Zegt te denken? Ik wed dat ie m al op het oog heeft en in het ergste
geval staat ie al op de werkbank van die voormalige KartGarage. En dan kun je
als club eigenlijk al niet meer terug.
Zelf sta ik ook niet zo stevig in de schoenen, want alweer
jaren geleden kreeg ik van mijn vrouw en deels ook van mijn eigen moeder een
Citroën Xsara op zowat die reuze schaal. Een RC-karretje wel te verstaan. In
onze boerderij hebben wij een mooie grote schuur met gladde betonvloer. U kunt
het zich meteen voorstellen. Jammer is alleen dat het veel gedoe is voor korte
pret. Sommigen denken zo over seks, maar zo bedoel ik het niet. Het batterijtje
is zo snel op. Dan toch maar beter een slotcar op schaal 1:24 misschien. Constant
onder spanning! (Zie je wel, het is dus een echte sport!)