Fleischmann-fever

Hein Tunnissen

Fleischmann-fever

We hebben het al meermalen tegen elkaar gezegd: Als de oude Fleischmann dit nog mocht meemaken dan ging hij rechtop in zijn graf zitten om het beter te kunnen zien. Wij schrijven het jaar Onzes Heren 2015. Met grote regelmaat rijden er op de knettersnelle baan van Amazingslotcarracing te TE vier Ford Lotussen van Fleischmann hun rondjes. U haalt nu de schouders op en denkt ‘So What?’ Maar dat denkt u niet meer als ik een Fleischmann Lotusje omruil voor een Mosler, want dan blijkt dat die Mosler het amper of zelfs helemaal niet sloft tegen die oude Fords. Knoerthard rijden die dingen en daar komt dan nog eens bij dat die auto’s een carrosserie hebben die een beste dreun zomaar weerstaat. Over de boarding? Geen punt! Met een fraaie boog de Solexbocht uit en tussen de katten beland? Geen punt, hoewel natuurlijk die geschrokken katten met hun nagels niet voor de poes zijn.

Het verhaal begint met Alphons Pinion uit Delfzijl. Die zaagde zo’n autootje min of meer doormidden, hing daar een motorsteuntje van Slot-It in en zocht er een motortje bij. Nog wat oude tandwieltjes en hatsiekiedee, een nieuwe slotcar! Wij vonden het leuk, maar ook een beetje uit sentiment en daarmee sluipt dan wel een vals glimlachje binnen.

Nu hebben wij twee zeer eigenzinnige mannen in onze club. Eentje met een Polio die hij behandelt of het een Ferrari in betere tijden is. Laten we hem Fokko noemen. De ander is Erik en die rijdt in een soort Bassie & Adriaan-busje, dat hij nota bene tijdens de clubavonden duidelijk in het zicht aan de weg zet. Gênant, natuurlijk, maar wij vinden het tot op heden niet echt een breekpunt.

Hoe dan ook, deze mannen werden hard geraakt door het Fleischmann-virus en zo kon het gebeuren dat er in de nachtelijke uren te Musselkanaal werd geboord, gevijld en gelijmd. Alles offset natuurlijk en met de roestvaste overtuiging van het gelijk hebben, zoals we dat eigenlijk alleen nog maar kennen van Henri Ford, die dus inderdaad gelijk kreeg. En zo ook Fokko en Erik. Of moet ik zeggen Erik en Fokko, want Erik bouwt ze onderhand in licentie, de één nog sneller dan de ander.  Laatst was hij zo ongeduldig dat hij een nieuw getunede Fleischmann op de baan zette waarin het zelfs het hele coureurtje ontbrak. Kijk, is zo’n ventje onthoofd (wat heel vaak gebeurt met die Lotussen omdat de rolbeugel net iets te laag is uitgevoerd); dáár doen wij reglementair niet moeilijk over. Maar helemaal geen knullie en zelfs geen stuurtje, dat is toch wel een lastig verhaal. Het gaat wel om de veiligheid op de baan natuurlijk.

De Flerischmann-fever heeft onderhand zulke afmetingen aangenomen dat er bijna elke clubavond over de Nationale Classicrace wordt gesproken. Natuurlijk niet met de beste bedoelingen! Inmaken die hap! Zo staat ook de Fleischmannbaan in Drachten op de nominatie voor een flinke scheerbeurt. Dan zijn er mijns inziens twee mogelijkheden: Of Drachten houdt daarna op te bestaan of iedereen ruilt zijn Mosler in voor een Ford Lotus van Fleischmann. Wij schrijven het jaar Onzes Heren 1965, ditmaal in goud.

Amazing!