Stig

Hein Tunnissen

Stig

Eén van de gekste dingen die je bij het slotracen kunt meemaken is de wedstrijd tegen jezelf. Het verschijnsel doet zich vooral voor tijdens het kwalificeren en later bij de wedstrijd. Als de tijd een rol gaat spelen, ben je jezelf niet meer. Reed je eerst bijna klakkeloos en redelijk relekst je rondjes; als de klok begint te tikken is dat meteen helemaal anders. Er gebeurt dan wat in die kop van je, waar je maar heel slecht vat op krijgt. Voer voor psychologen, da’s een ding dat zeker is.

JeeWee, bij zijn vrouw ook wel bekend als Jan Willem van Capelleveen, begint terecht zijn bijbel/koran/thora over het slotracen met dit vreemde verschijnsel. Hij geeft een aantal zeer bruikbare tips en schrijft daarover al op pagina 10. Ik kan me nog herinneren hoe wáár het allemaal was.

Bij Klaas Bos kocht ik een DS-timer en nadat ik een stokoude PC had geprepareerd met Windows 7 Ultimate installeerde ik PC LapCounter om te zien hoe goed ik dus was. De lichten doofden en FLATS!, in de eerste bocht lag ik er al uit. Precies zoals JeeWee had voorspeld. Later ging het wat beter, maar vreemd genoeg realiseerde ik niet de tijden die ik zonder klok moeiteloos reed. Hoe ik dat weet? Omdat ik weet dat iedere ronde waarin je niet uit de bocht vliegt per definitie sneller is dan een tijdgemeten onderbroken rondje. Nogal simpel dus!

Langs de baan van Amazingslotcarracing te TE staat een manshoge paspop in een vuurrode overall onder een zwarte helm. Dat is de Stig, want we weten niet waar hij vandaan komt en omdat het gelaatscherm altijd potdicht blijft, kennen wij ook ’s mans gezicht niet. Te TE geeft de Stig altijd de tijden van de klok door als onze bolides de meet passeren. Dat werkt behoorlijk op je gemoed, te meer je op datzelfde moment hard in de remmen moet vanwege een vrije scherpe bocht bij de Magere Brug die iets verderop onze baan kruist en het zicht enigszins belemmert. Ik bedoel: je ziet geen fuck!

Hoe dan ook, omdat wij echte mannen zijn kunnen wij niet én naar de Stig Luisteren, én remmen. Dat gaat gewoon niet omdat wij geen vrouwen zijn. Die kunnen qua hersens wel meerdere dingen tegelijk (naar het schijnt), en dus moeten wij mannen kiezen. Of remmen, of tevreden zijn met de gereden tijd en te pletter vliegen tegen de muur van het toilet dat achter die muur is gesitueerd en waar de Stig dus met zijn rug naar toe staat. Dit laatste is natuurlijk allemaal niet van belang, maar het geeft toch een beeld van de situatie.  Meer begrijpelijk zijn dan gehoorde verwensingen als ‘Je kunt de pot op!’

Anyway, de laatste tijd is Stig geestelijk behoorlijk getroubleerd omdat de kat voortdurend met zijn draadjes speelt. Daarom luister ik niet meer naar zijn sonore onderbroekenstem (plaats van de luidspreker ongeveer), waardoor mijn tijden enorm verbeterd zijn.  Soms ook raakt de rode overall helemaal in coma en wauwelt er dan onbegrijpelijk op los. Angstaanjagend realistisch dus met die Zwitserse vlag in de nabijheid! Al met al heeft het ons doen besluiten dat ons systeem helemaal op de schop moet. Weg met flodderige plestik bananenstekkers mannetje/vrouwtje, weg met het gestolen tijdwaarnemingsprogramma dat voorthakkelt op Windows XP. Nieuwe bedrading hebben wij nodig met XLR-aansluitingen van Neutrik voor eenieder die wil komen racen. Gelijktijdig wisselen wij van het Duitse naar het Amerikaanse systeem zodat uw dure regelaars het ook echt doen.

Gaan doen!