Hein Tunnissen |
Mit Senf
Markus Goetz, de CEO van Amazingslotcarracing te TE, en ik
hebben min of meer besloten om de komende tijd op tournee te gaan. We gaan zeer
beslist een kijkje nemen in Leeuwarden, bij Mini Race Club Leeuwarden, juist
omdat daar sprake is van een vergelijkbare situatie als te TE. Ook daar een
particuliere ruimte met een clubbaan die is aangepast aan de vorm van die
ruimte. Dat is uitermate interessant, te meer ze in Leeuwarden achteraf de
conclusie hebben getrokken dat het beter had gekund. Kijk, daar steek je wat
van op!
Verder gaan we naar Zwaanshoek, naar Slipstream. Deze club
heeft op de website (applaus, met een bijgewerkte agenda tot en met december
2018!) een fotoalbum staan dat als verslag fungeert van de bouw van een
rallybaan. Wat mij bijzonder intrigeerde was de foto met de wissels klaar voor
montage en later de inbouw van die wissels. Er is één foto waarop dat goed is
te zien. Ik dacht in eerste instantie dat ze het zo ingewikkeld hadden gemaakt
dat je twee kanten op zou kunnen rijden, maar dat blijkt niet het geval. Erik
legde mij per email uit dat die extra geleiders bedoeld zijn om het wisselen
van baan soepeler te laten verlopen. Aha!, hier begrijp ik de ballen van en dat
gaan we dus bekijken. Want Markus is van de houten banen, maar ik heb hem wel
een beetje besmet met het digitaal virus.
En dan is er natuurlijk nog Racing Unlimited in Marrum. Wat
mij betreft is dat de inlossing van een belofte die ik deed toen ik de nog twee
resterende leden ontmoette in Drachten. Maar we willen ook graag de baan zien,
juist omdat die wat korter is. Is lengte wel zo belangrijk? Tot slot is daar
ook nog SRC Fastlane in Everdingen. Ook die nieuwe baan heeft een paar
dingetjes waar wij nodig naar moeten kijken om hun waarde goed in te kunnen
schatten. Bijvoorbeeld de keuze voor een zes- of een vierspoorsbaan. Die afweging
is voor ons, vlakbij de grens met Duitsland, een hele belangrijke. Want hoe
briljant onze nieuwe baan straks ook is, wij rekenen niet op een file
slotcarracers vanaf Hoogeveen richting TE. Terwijl wij wel weten dat onze
Duitse buren er hun hand niet voor omdraaien om dik 150 km heen (en ook weer
terug) te blazen om een avond te racen. Mits de baan aan hun standaard voldoet
natuurlijk.
En er zijn meer randvoorwaarden waar je goed over na moet
denken, voordat je een baan gaat bouwen, want meestal is er geen weg meer
terug. Ik noem even mijn eigen baan, straks een dependance van AS Racing te TE.
Het gaat om een kopie van de Fleischmannbaan in Drachten met verbeteringen.
Natuurlijk kun je overal over twisten, maar een feit is dat de pijpenlade die
ondergrondse ‘De Bunker’ eigenlijk is, heel weinig ruimte biedt om met de
positie van de baan te spelen. Mijn onderkomen is iets vierkanter en daardoor
kon ik dat wel. Op één plek is de doorgang krap, ontegenzeglijk, maar op alle
andere plaatsen is er veel mee ruimte rond de baan dan in Drachten. Nu is het
gekke dat het voor mij meteen logisch was dat je als coureur veel beter
diagonaal aan de andere kant van de baan kunt staan. Het zicht is veel beter en
er is eigenlijk nauwelijks sprake van dode hoeken waar je je bolide gewoon in
het niks ziet verdwijnen. Ik denk dat ik een beetje geluk heb gehad, maar ik
heb dat ook een beetje afgedwongen. In Drachten is het zoals het is.
Met behulp van een heleboel rollen behangpapier (Winnie the
Pooh, Sneuwitje en de zeven homo’s, Bruintje Beer etc) heb ik de baan
‘nagebouwd’ en vervolgens ben ik met dat hele plakkaat ducttape gaan schuiven, totdat ik de ideale positie
had. Uiteindelijk ligt de baan enigszins schuin in de ruimte, met maximale ruimte
rondom. Het kostte mij zeker een dag om die positie te vinden, maar ik heb er
zeker geen spijt van. Zo zien wij onze tournee eigenlijk ook. Wat de Rolling
Stones dit jaar kunnen met hun No Filter Tour, kunnen wij natuurlijk ook. En
wij zijn bepaald een stuk jonger!
De afgelopen maanden is er door de leden van AS Racing
ongeremd gefantaseerd over die nieuwe baan. Dat is een goede zaak. Het
weerspiegelt de passie, het weerspiegelt de betrokkenheid. Grappig is wel dat
niemand vroeg: “Wat is eigenlijk het budget?” Dat bracht mij op het idee om het
gedachtengoed en de wensen van de leden eens per enquête te inventariseren. Om
aldus wat meer structuur in de aanloop (veel verder zijn we nog niet) te
krijgen en om te kunnen bepalen waar wij de accenten moeten leggen. De lat ligt
wel hoog: wij eisen straks het predicaat ‘Beste internationale baan van
Nederland’ op. En dat gaat allicht wat verder dan een smakelijk broodje
croquette oder Bockwürste mit Senf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten