Reparaties

Hein Tunnissen

Reparaties
Eén van de dingen die wij, de clubleden van Amazingslotcarracing te TE gewoon leuk vinden, zijn de sporen op onze vier tracks. Zeg maar die zichtbare ideale lijn, de routing met de meeste grip en de minste marbles. Met name baan twee en drie staan in het hout geslepen. Op sommige plekken licht glimmend, op andere plaatsen dof glanzend op het matte af. Daar remmen wij alsof ons leven er vanaf hangt. En vaak is dat ook zo en anders wel dat van onze autootjes.
Nu zijn er heel veel clubbanen in Nederland, maar er is er niet één waar zo intensief mee wordt gespeeld als die van ons. Soms ook door regelrechte klunzen die dan op een onnavolgbare en totaal onbegrijpelijke manier te TE verzeild raken en dan hun onbetaalde aanwezigheid vaak verklaren met een binnensmonds gemompeld ‘familie’. Ja, ja, zo kennen wij er nog wel een paar.
Nu is het natuurlijk niet erg dat je eens een keer een paar gasten aan tafel hebt, maar er zit altijd wel een horkje bij. Eentje die het net wat bonter maakt dan je als familielid (al dan niet) zou mogen doen. En tja, dan krijg je toch schade! De laatste maanden bijvoorbeeld, hebben we nogal wat schade aan de koperen sporen. Markus heeft nog met NS gebeld, maar die kwam ook niet veel verder dan ’s nachts repareren. Een nogal dommig advies, vonden wij. Repareren is onzinnig als je de oorzaak niet weet! Die moet je aanpakken!
Aangezien de echte en betalende leden van Amazingslotcarracing te TE heel goed weten hoe duur alles is, rijden wij die schade dus niet! Blijven de familieleden over. En de vriendjes van Mynouk, want die kunnen er ook flink op losbeuken, zo heb ik me door haar laten vertellen. Fokko, die altijd onverstoorbaar is, opperde laatst een reparatiedagje. Op zondag, of nog beter gezegd op zondagochtend.

Markus en Tineke: Hahahahahahahahahahahahah!hahahahahahahahahahahahaaaa! Hahahahaaaaaaaahahahahahahahahaaaah! Hhhhhhahahahahaha; hahhaahahhhahah, ahahahaha! Haha! Haha! Hij keek wat beteuterd omdat Tineke meteen had begrepen dat het een kwestie van vlug plakken zou worden en vervolgens langdurig testen of de baan wel weer helemaal goed gerepareerd was! Ja, danku de koekoek, wij slapen uit op zondagochtend! Toch zal het er nog wel van komen want er ligt een reeks van herstelwerkzaamheden op ons te wachten. De pc draait nog op Windows for Workgroups (3.1) of zoiets en wij hebben regelmatig te kampen met een systeem dat spontaan uitvalt of blijft hangen. Dan staat die pop in de hoek die Michael Schumacher moet voorstellen, de godganselijke avond uit zijn onderbroek (daar zit de luidspreker) te blaten dat je 9 seconden nodig had om rond te komen. De laatste tijd is het zelfs zo erg met de storingen dat het wel lijkt of Michael opnieuw in coma is geraakt!
Een derde probleem zijn onze contacten. Soms sta je je helemaal blauw te knijpen en dan gebeurt er helemaal niks aan gene zijde van de baan. Dat is behoorlijk gênant, want er is dan kennelijk sprake van een los contactje. Tot groot vermaeck van iedereen duikt Markus dan onder het zwarte doek dat de baan als een rok omspant en wij luisteren naar zijn zachte gekreun om te kunnen vaststellen of hij alweer contact heeft kunnen maken. Soms is het extra grappig, want de onfortuinlijke coureur houdt in de hem meeslepende spanning het gaspedaal diep ingetrapt, zodat het succes van Markus direct zijn eigen doodvonnis wordt en het autootje aldus met volle snelheid tegen de muur te pletter slaat. Er is altijd iemand die net iets te enthousiast roept: “Ja, hij doet het weer!”
Het lijkt dus een kwestie van tijd of wij gaan aan de slag om de schade die door al die familieleden bij elkaar is gereden, te herstellen. In een moeite door geef ik ze nu ook maar de schuld van die ontregelde computer en van die losse contacten onder de baan. U zegt dat dit niet eerlijk is? Correct, maar daar denkt u anders over als ik u aan een Chinees wijsheid herinner: ‘Sla uw vrouw eenmaal per dag. Weet u niet waarom, dan weet zij het wel!’