Hein Tunnissen |
Trackday
Niets is mensen vreemd.
Is de één helemaal gek van Porsches, de ander is juist meer gecharmeerd van een
Lambo of een Aston Martin. Het is onbegrijpelijk waar die voorliefde vandaan
komt, maar dat die er is blijkt meestal wel heel erg als iemand anders
plompverloren jouw liefde begint af te zeiken. Stel, je buurman komt binnen op
het moment dat je net jouw mooie autootje weer in elkaar hebt gezet en je vindt
dat je het allemaal prima voor elkaar hebt. Wat een lelijke auto, zegt buurman.
Die zag je niet aankomen en verbouwereerd mompel je: “Dank U!”
Zoiets is natuurlijk
enorm triest. Ik ken slotcarracers die helemaal depressief werden of anders wel
enorme pijn in hun rug kregen van het naar adem happen. Ik heb het zelf niet zo
verschrikkelijk meegemaakt, maar een flinke tik kreeg ik ook wel toen ik te
horen kreeg dat mijn Mosler geen klassieker is. Nee, allicht niet maar hij wordt
het wel! Maar dat bleek niet te gelden. Ontgoocheld bleef mijn topauto in de
koffer en reed ik die flutwedstrijd met een rammelkarretje uit Wolfsburg. Niks
an!
Nog steeds flink
aangeslagen las ik een paar maanden later dat de 1-1 wereld deze kwestie op een
geweldige manier heeft getackeld. Want ook daar zie je figuren die helemaal
idolaat van Ford zijn of van Rover of zelfs Opel. Wat moet je ermee? Gewoon
racen en ze noemen dat ‘Trackday’. Je betaalt 250 euro en je mag op het circuit
je lieveling tot vlaflip rijden. Simpel reglement: helm op je hoofd en een goed
functionerende uitlaat. Voor de rest bekijk je het maar. De briefing
voorafgaand aan de wedstrijd is verplicht voor iedere coureur; een licentie
wordt geadviseerd.
Ik wil onze club Amazingslotcarracing
te TE voorstellen dit idee liefdevol te omarmen. Mogelijk wel vier trackdays
per jaar op zaterdag of zondag. Je betaalt een eenvoudige somma en je kunt
racen met je eigen auto. Dondert niet welke kleur, welke banden, welke motor of
wat dan ook. Zet je lieveling op het spel en kijk hoe goed jij bent en hoe snel
je kleine racertje is.
Bij het overlijden van de
Classic Race van Frank Slot, want dat
kunnen we nu onderhand wel stellen, is dit een mooi alternatief. Mij spreekt
het bijzonder aan, want ik ben ook helemaal tegen alle regels voor de
koningsklasse, de Formule 1. De reden moge duidelijk zijn. Het gaat gewoon om
zo keihard mogelijk en als je daar een zescilinder turbomotor intercooler voor
wilt gebruiken is dat jouw zaak. Dus ook een V8 of V12 is toegestaan. Alle
flutregeltjes die nu verzonnen zijn, verwoesten de Koningsklasse. Een saai
optochtje met vrolijk knipperende rode achterlichtjes als het regent. De
trainingsrondjes die wij op vrijdagavond soms tussen 22-23 uur rijden zijn spannender.
Vooral met kortsluiting tussen de oren en een coureur die daardoor keer op keer de macht over het stuur verliest.
Hoeveel lol geeft Trackday?
Het begint al met het kiezen van de auto die je wilt inschrijven. Daarna het
prepareren, voor (in ons geval) een razendsnelle MDF-baan waar alle
plesticracers verschrikkelijk aan moeten wennen. Dan de keuze van de banden.
Ook al zo’n heikel puntje. En tot slot de coureur zelf. Ik heb mee mogen maken
dat een collega-coureur die ik al een hele tijd op de hielen zat, opgaf omdat
hij uit de broek moest. Aan alles gedacht, behalve aan de plas. Wereldsport!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten