Krant

Hein Tunnissen

Krant

Wij, de vrienden van Amazingslotcarracing te TE, hadden enige tijd geleden een erg leuk en informatief stuk (‘artikel’) in het Dagblad van het Noorden, meestal aangeduid met DvhN. Wij waren er bijzonder tevreden over, ook al omdat de fotograaf bijzonder goed zijn best had gedaan en een paar prachtige platen had gemaakt van de buiken van de mannen achter de racetafel met een controller in de knuist alsof het een wijwaterkwast betrof, benevens een qua toonzetting goed uitgebalanceerd verhaal waarin werd gepoogd uit te leggen dat deze sport inderdaad een sport is, helemaal niet kinderachtig en op ons niveau om den drommel niet eenvoudig.

Zo zien wij dat namelijk zelf ook! Tot weken later werden wij te pas en te onpas op straten en pleinen aangesproken, waarbij de jasjetrekker of schouderklopper aan dat verhaal refereerde. Waarbij wij meestal moesten constateren dat men, helaas, nauwelijks een letter gelezen had, maar vooral naar onze kekke Ferrari’s had gekeken die op de foto’s waren afgebeeld. Nu is het inderdaad wel zo dat een krantenfotograaf al snel de neiging heeft om de camera met het onderwerp-in-beweging mee te trekken, zodat het object (wielrenner, raceauto, dressuurpaard etc.) scherp wordt afgebeeld, tegen een wat wazige achtergrond. Precies andersom dan de mens normaal gesproken ervaart, maar dat is nu eenmaal de krantenaanpak.

Het gevolg was onbedoeld, dat niemand zag dat het weiland op de achtergrond in werkelijkheid gewoon een stuk groen goedkoop karpet van Kwantumhallen is, dat daar vooral ligt om alle rommel onder de racetafel te verhullen. Exact, zoals decor in het theater dat doet. Nee, dat wij door deze publicatie nog lang geen BN’ers waren, werd ons steeds meer duidelijk. Maar veel erger is dat die luitjes daar in Eindhoven (Lees: Best) keer op keer kans zien om volle zalen te trekken en de kolommen van de courant te halen. Ditmaal het Eindhovens Dagblad, in de volksmond ED. Nu is dit een krant van zeer geringe importantie met nauwelijks meer dan 100 betalende lezers, maar toch wederom een verhaal, photo’s daarbij, vermelding op de website en Facebook met al die overdreven likes. Paul voor en Paul na! Wat een stelletje hielenlikkers!

Meer nuchter beschouwd moeten wij constateren dat het met zo’n prachtige ruimte en twee magnifieke banen natuurlijk helemaal niet zo’n kunst is om een beetje PR te bedrijven zodat je in die krant komt. Dat verhaal van PSV kennen die Eindhovenaren onderhand wel: huilen met de pet op. En wat nog veel erger is: ze kunnen niet tegen hun verlies. Dat raakt meteen aan de kern van het verhaal over de testdag in Best: beheersing, beheersing en nog eens beheersing! Ik ga hier verder niet uitleggen wat daarmee wordt bedoeld, maar de winnaars onder ons begrijpen dit wel.

Zo hadden wij laatst een race waarbij het ons ons zo godsgruwelijk tegenzat, dat wij elkaar al met Mclaren begonnen aan te spreken. Vlak voor de race demonstreerde ik een leuke gadget op mijn controller met een auto, die -let wel- tot dat moment meer dan fantastisch reed. De truc is dat je de trigger vol intrekt, nadat je de remknop hebt ingedrukt. Op het moment dat de lampen uitgaan, laat je die knop los en de auto raast naar voren. Kijk maar, riep ik nog vol bravoure!

Bengs! Vol in de muur, hele schoen krom, as krom, voortrein ontzet en de motor uit zijn veren geslingerd. Niet echt de conditie om een endurance te beginnen. Tenzij je een ramp wilt zien.

Later mochten wij de reserveauto inzetten (van de vrouw een onzer, weinig kilometers dus) en omdat wij op dat moment al meer dan 36 rondes achter lagen, besloten wij tot de harde aanval, namelijk het uit de baan rijden van de tegenstander, door in de bocht er even de schouder tegenaan te zetten. De tegenstander gaf geen krimp en wist zich moeiteloos te beheersen. Iedere bocht bleef hij even een stukje achter ons rijden, om ons meteen daarna soepel te passeren. Over beheersing gesproken! Nee, hard rijden met een slotcar is geen kunst, maar beheerst rijden, daar gaat het om. Maar zoiets lezen die analfabeten natuurlijk toch niet in het DvhN.

Enige dagen na de Beste Testdag was ik op bezoek bij een slotcarracer in ruste. Waar ik het aan te danken had weet ik niet, maar ik mocht mee het Walhalla in en wat daar niet allemaal stond! Niet te kort! Ik vind persoonlijk dat die inktkoelies van De Limburger daar weleens een verhaaltje over mogen schrijven. Want je moet niet alleen weten wanneer je je moet beheersen, je moet vooral ook goed weten wanneer je moet stoppen. Met of zonder remknop.