Natuurgetrouw

Hein Tunnissen

Natuurgetrouw

Op Homeracingworld dotkom schrijft een of andere Harry een review over de Ninco Lamborghini Murciélago R-GTs van Ninco. Het model is volgens hem een natuurgetrouwe kopie van de Lambo die werd gereden door het team Krohn/Barbour in de American Le Mans Series (ALMS). De bolide werd in opdracht door de Duitser Reiter en Audi Sport ontwikkeld uit de gewone straatversie. Zeg maar die Lambo, die nogal moeite met verkeersdrempels heeft. Harry: “Prachtig, fantastisch, geweldig, zeer fraai, enorme wegligging, razendsnel out of the box, toptuning in minder dan een half uur, want subliem.”

Ik ben een andere mening toegedaan. Wat een waardeloze bak! Ik had dat kreng al een tijdje bij wijze van projectje, maar op de club durfde ik er eigenlijk niet meer mee te testen, zeker niet als Johnny Be Good in de buurt was. Zijn humeur daalt gegarandeerd binnen een halve ronde ver onder nul. Die man haat Ninco! Ik ook, maar om den brode en dat is een alternatief feit. Enfin, een clubavond verzieken wil ik niet op mijn geweten hebben.

De details hebben Ninco beroemd gemaakt. De Lambo heeft zelfs een sticker op het dashboard met de beeltenis van de klokken en klokjes en de middenconsole is voorzien van een kleurig knoppenpaneel. Toe maar! Jammer dat andere details wat minder goed uit de verf komen. Zoals een chassis dat een beetje sluitend op de kap past. Of die enorme hoeveelheid plastic voor het interieur. Ramen, kleppen, stoelen en veiligheidskooi: alles resoneert. Die veiligheidskooi gaat zelfs harder te keer dan de bezem van de boze onderbuurvrouw tegen het plafond. Weggooien dus. Dat is trouwens toch een goed advies bij Ninco: vooral veel weggooien!

Harry is onder de indruk van de Speeder NC-5. Gooi weg, dat kinderspul! Vervang hem liever door een Exceeder van 26.000 RPM en plak ‘m dan nog maar eens vol lood, zoals Harry deed. Tandwielen? Weggooien en vervangen door een setje NSR-anglewinder, gemaakt voor Ninco! Het interieur zelf kun je beste eerst helemaal uitbreken en daarna opnieuw vastlijmen met vulcaniserende plastic lijm, zodat het één geheel vormt met de body. Steek alles weg wat overbodig is. Let vooral op de zijraampjes die je dankzij slechte montage weliswaar heel realistisch kunt openklappen, maar die rammelen als de carrosserie van een versleten stofzuiger. Flinke dotten lijm zijn ook hier welkom.

Gooi de geleideschoen ook weg. Behalve slecht gemodelleerd, past hij ook rampzalig slecht in het gat. De boel wrikt, klemt en tordeert; hopeloze zaak. Monteer een schoen van ScaleAuto en neem er dan eentje met een schroefje. Weer een rammel opgelost. Over de banden kun je veel zeggen, maar de vooras moet opgetild worden. Die bungelt af fabriek zo raar in het chassis dat de eerste beste APK al fataal zou zijn. Wrik er een stuk stryropor onder en lak de banden af met nagellak. Blank natuurlijk of roze als je homo bent. De achterbanden zijn ook helemaal niks, maar gegoten aluvelgen is wel het minste. Zelf monteerde ik schuimbanden van ScaleAuto (Procomp 3) en dat scheelt meteen honderd procent. Het schuim compenseert ook de uiterst belabberde vering van het Italiaanse monster die eigenlijk alleen maar verbeterd kan worden door de drie schroefjes van de motormount wat losser te draaien.

Nadat ik dit allemaal met ijzeren doorzettingsvermogen had gedaan, kwamen in mijn tuningscentre chassis en body weer bij elkaar. Het was me al opgevallen dat het chassis aan de achterzijde niet sloot en zelfs wiebelde. De dikke dubbele uitlaat bleek de boosdoener. Door in het chassis een uitsparing te zagen paste het al beter, maar nog niet zoals ik wenste. Het bleek dat ook het buisje waar het montageschroefje in moet, te lang was. Door daar zeker 4 mm af te slijpen, kreeg ik de kap op zijn plaats. Bijkomend voordeel is dat de uitlaat nu onderdeel van het chassis lijkt te zijn. Let ook op het buisje op het chassis waar dat schroefje door moet: dat heeft een rare rand die je beter weg kunt halen. Het past allemaal voor geen meter, maar met de Dremel gaat beter.

Slotcarracen is leuk, een beetje prutsen ook. Met de aankoop van een Ninco leg je voor jezelf de lat erg hoog. Ik mag dat wel. Daarom is het jammer dat de tent failliet is gegaan, hoewel ik het kan billijken. Mijn Lambo 6 liter, twaalf cilinder rijdt nu als een zonnetje. Eigenlijk heb ik hetzelfde gedaan als Reiter en Audi: de straatversie omgebouwd naar een racemonster. Best cool eigenlijk, heel natuurgetrouw!