zondag 15 februari 2015

Circuit 24



Hein Tunnissen

Circuit 24
Dat hele gedoe van die slotracerij begon bij mij met een baantje van Circuit 24, een Frans merk en in die tijd al net zo vernieuwend als Citroën. Neem de hydropneumatische vering, het stuurwiel met één spaak en voorwielaandrijving.
Circuit 24 had nog geen voorwielaandrijving, maar het systeem was wel revolutie. De autootjes hadden namelijk belaandrijving! Schroef een oude elektrische deurbel open (niet het knopje, natuurlijk!) en zie hoe het werkt. Er komt spanning op een spoel die daardoor een staaf aantrekt en gelijktijdig een veer opspant. Als de veer het wint van de spoel, slaat de staaf weer terug, waarna het spelletje opnieuw begint. Die heen en weer gaande beweging wordt gebruikt om een knopje tegen die Zwitserse koeienbel te laten slaan. Drukt iemand bij de deur (meestal) op het knopje dan vliegt het staafje ca 100 keer per minuut heen en weer met ring-ring-ring tot gevolg!
Dit was het handelsmerk van Circuit 24. Het staafje was uitgebouwd tot een klauw en die hakte als een dolle in op een viervoudig tandwiel op de achteras. Het geheel doet ook wel denken aan een watermolen. Ik was toen tien en vond het onwaarschijnlijk dom. De autootjes waren rood en van het merk Ferrari. Zo mogelijk nog dommer! De slijtage van het tandwiel was Italiaans en Frans tegelijkertijd, want de klauw hakte het tandwiel in één middag volslagen tot puree.
Een paar jaar geleden vond ik op Marktplaats nog twee trafo’s van het Franse merk. Ze waren weliswaar geel en die van ons oranje, maar het principe was herkenbaar. Het stekkertje van de baan kon je op vier manieren inpluggen en daarmee steeg of daalde de spanning en de snelheid dan. Ondanks het verwoestende gehakketak, reden mijn broer en ik altijd op stand vier.
Ik herken daar wat van sinds ik te TE bij Amazingslotcarracing het spelletje speel. Altijd zo hard mogelijk totdat een ratelend geluid aangeeft dat de motor uit de motormount is gesprongen, de as de lagers uit hun houdertjes heeft getikt of omdat de pinion het 28-tands kroonwiel aan gort heeft geslagen. Soms als wij na een clubavond na enige uren flink op dreef raken waarbij het testosteron bij wijze van spreken over de tafel golft, kan het ook werkelijk niets meer bommen. De dood of de gladiolen! Er wordt dan direct na de bocht zó hard en venijnig geaccelereerd, dat de kunststof tandwieltjes de geest beginnen te geven. Later staan wij dan altijd een beetje troostend op de schouder van de ongelukkige coureur te kloppen die natuurlijk gemakkelijk had kunnen winnen, mits!
Mits zijn tandwieltje het niet hand begeven. In de tijd van Circuit 24 lag dat anders. Het was een dooie boel op de baan als je aan het sparen was voor een nieuw tandwiel en had je de poen eenmaal bij elkaar geschraapt, dan was het nog een eind bikkelen op de fiets naar de speelgoedwinkel. “Nee, die zijn op! Ik zal ze weer bestellen!” Wat een drama! Bij Amazingslotcarracing ligt het wel wat anders. De één heeft nog dit, de ander heeft weer dat. Voordat je het weet ben je alweer op de baan! Onze nieuwe clublid Fokko liet meteen een dikke plaat aluminium achter met uitsparing voor de geleider zodat je exact kun bepalen hoe groot de bodemspeling is en of je voorwieltjes wel een touchdown doen.
Groots gebaar van zo’n nieuw lid. Wij zijn heel erg trots op hem.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten