 |
| Hein Tunnissen |
Circuit 24
Dat hele gedoe van die
slotracerij begon bij mij met een baantje van Circuit 24, een Frans merk en in
die tijd al net zo vernieuwend als Citroën. Neem de hydropneumatische vering,
het stuurwiel met één spaak en voorwielaandrijving.
Circuit 24 had nog geen
voorwielaandrijving, maar het systeem was wel revolutie. De autootjes hadden
namelijk belaandrijving! Schroef een oude elektrische deurbel open (niet het
knopje, natuurlijk!) en zie hoe het werkt. Er komt spanning op een spoel die daardoor
een staaf aantrekt en gelijktijdig een veer opspant. Als de veer het wint van
de spoel, slaat de staaf weer terug, waarna het spelletje opnieuw begint. Die
heen en weer gaande beweging wordt gebruikt om een knopje tegen die Zwitserse
koeienbel te laten slaan. Drukt iemand bij de deur (meestal) op het knopje dan
vliegt het staafje ca 100 keer per minuut heen en weer met ring-ring-ring tot
gevolg!
Dit was het handelsmerk
van Circuit 24. Het staafje was uitgebouwd tot een klauw en die hakte als een
dolle in op een viervoudig tandwiel op de achteras. Het geheel doet ook wel
denken aan een watermolen. Ik was toen tien en vond het onwaarschijnlijk dom.
De autootjes waren rood en van het merk Ferrari. Zo mogelijk nog dommer! De
slijtage van het tandwiel was Italiaans en Frans tegelijkertijd, want de klauw
hakte het tandwiel in één middag volslagen tot puree.
Een paar jaar geleden
vond ik op Marktplaats nog twee trafo’s van het Franse merk. Ze waren weliswaar
geel en die van ons oranje, maar het principe was herkenbaar. Het stekkertje
van de baan kon je op vier manieren inpluggen en daarmee steeg of daalde de
spanning en de snelheid dan. Ondanks het verwoestende gehakketak, reden mijn
broer en ik altijd op stand vier.
Ik herken daar wat van
sinds ik te TE bij Amazingslotcarracing het spelletje speel. Altijd zo hard
mogelijk totdat een ratelend geluid aangeeft dat de motor uit de motormount is
gesprongen, de as de lagers uit hun houdertjes heeft getikt of omdat de pinion
het 28-tands kroonwiel aan gort heeft geslagen. Soms als wij na een clubavond
na enige uren flink op dreef raken waarbij het testosteron bij wijze van
spreken over de tafel golft, kan het ook werkelijk niets meer bommen. De dood
of de gladiolen! Er wordt dan direct na de bocht zó hard en venijnig geaccelereerd,
dat de kunststof tandwieltjes de geest beginnen te geven. Later staan wij dan
altijd een beetje troostend op de schouder van de ongelukkige coureur te kloppen
die natuurlijk gemakkelijk had kunnen winnen, mits!
Mits zijn tandwieltje het
niet hand begeven. In de tijd van Circuit 24 lag dat anders. Het was een dooie
boel op de baan als je aan het sparen was voor een nieuw tandwiel en had je de
poen eenmaal bij elkaar geschraapt, dan was het nog een eind bikkelen op de
fiets naar de speelgoedwinkel. “Nee, die zijn op! Ik zal ze weer bestellen!”
Wat een drama! Bij Amazingslotcarracing ligt het wel wat anders. De één heeft
nog dit, de ander heeft weer dat. Voordat je het weet ben je alweer op de baan!
Onze nieuwe clublid Fokko liet meteen een dikke plaat aluminium achter met
uitsparing voor de geleider zodat je exact kun bepalen hoe groot de bodemspeling is en of je voorwieltjes wel een touchdown
doen.
Groots gebaar van zo’n
nieuw lid. Wij zijn heel erg trots op hem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten