zondag 4 november 2018

Brakes

Hein Tunnissen

Brakes
Omdat wij ongelooflijk stoer zijn, mogen wij graag tegen elkaar zeggen ‘Remmen is angst!´ Ik weet niet of het bij mij met angst te maken heeft, maar soms vind ik het knap vervelend dat die vermaledijde Porsche van mij werkelijk voor geen meter remt. Maar dan ook werkelijk helemaal niks! Ik heb al vaak op mijn sodemieter gehad dat ik beter moet uitkijken, maar daar schiet je bepaald geen ene reet mee op als je auto met het gas helemaal los, gewoon door kachelt alsof je full throttle geeft. Gek word je ervan! En vervelend is het ook!
Natuurlijk is het enerzijds mijn eigen schuld want heb ik er niet alles aan gedaan om de auto zo soepel mogelijk te laten lopen? Alles lekker gesmeerd en mooi afgesteld? Bandjes fijn geslepen, assen recht en lagertjes mooi in lijn? Of wat te denken van de afstelling tussen pignon en kroonwiel? Is dat niet mijn fort om die twee loepzuiver op elkaar af stemmen zodat de gear mesh eerder met een micron dan met een kwart millimeter te maken heeft? Jawel, mijn auto zoeft gewoon verder als het remwerk niet functioneert.
Laatst stond ik met Erik Hoytink in de pitstraat, terwijl de rest van de club langs de baan stond te schreeuwen. Kennelijk was er een ongeluk gebeurd of had er weer zo’n verdomde marshall staan slapen. Op mijn aangeven zei Erik: ‘Dat heb ik ook. Thuis rijden ze prima en hier is het drama. Ik neem ze niet eens meer mee!’ Dat vond ik nogal een uitspraak, want Erik rijdt bij voorkeur met siliconenbanden, dus intelligentie kan hem niet worden ontzegd. Ik kan dat weten, want ik rijd ook bij voorkeur op diezelfde banden. Maar die pijnlijke kwestie liet ik verder voor wat hij was. Ik zei: ‘Hij remt niet! Voor geen meter!’  Kijk, en dat is dan typisch Erik die dan gewoon vindt dat je daar niet over moet zeiken, maar dat ding gewoon thuis moet laten. Ik was blij met die opsteker en ik gooide mijn 24-BRM laconiek en opgelucht terug in de kist. Kssst, naar huis!
Maar uren later thuis kon ik de slaap niet vatten. Toch raar, peperdure auto, Porsche design, LM-velgen met van die sporty gaten erin, en remvermogen nul. Nakko-de-pakko! Ik flipte mijn tablet aan en startte Google met ‘Slot car no brakes’. Ik hapte naar adem, zoveel hits genereerde deze zoeksleutel. Natuurlijk van rookies die de Brembo’s niet kunnen vinden, maar ook van mr. Flippant, de ‘digital guru’. Kijk, now we’re talking! Een of andere guy uit the Outback was er eens voor gaan zitten om uit te leggen hoe dat nou werkt met zo’n elektromotortje. Heel verhelderend! Wat me ook opviel is dat de King 25 van NSR soms fantastisch remt, maar een andere keer helemaal niet. Hoopgevend was zeker de opmerking van een crack dat je hard over de straight moet gaan om vlak voor de bocht te remmen, om vervolgens hard door de bocht te kunnen gaan.
Remwerking dus noodzakelijk! Daar lag mijn probleem feilloos op tafel want door gebrek aan remmen moet ik wel twee meter vóór de bocht van het gas af, billenknijpend hopen dat ik er door schuif en dan vooral niet te snel weer op het gas, want dan zijn de rapen helemaal gaar. Deslotting, over de kop, rondslingeren: alles heb ik meegemaakt. Helden als Job Renken en Louis Tonkes zijn dan al rond geweest tegen de tijd dat ik de boel weer een beetje onder controle heb.
Maar dat kan niks schelen, want ik las veel zinnige dingen over het waarom. Slotcar Illustrated (the online magazine) en Slotforum International zijn dus mijn ‘ding’! En vooral de teksten (lees: antwoorden) op hulpgeroep van sukkels zoals ik. ‘Help, mijn rem doet het niet!’ Eerst een college over wat een elektromotor nu eigenlijk is. Dan uitleg over het verschil met een dynamo. Dan de overeenkomsten tussen die twee. Vervolgens, met verwijzing naar een natuurkundeboek uit 1939, een toelichting op het leven en werken van Isaac Newton. Ach, ach, ach! De eenparig versnelde beweging, gewicht, massa, snelheid en wrijving.
Helemaal blij, doe ik dan absoluut geen oog meer dicht en lees ik door tot het tijd wordt om koffie te gaan zetten voor mijn vrouw. Uiteindelijk eindigde discussie en het getheoretiseer over de allergrootste geleerde aller tijden met de conclusie dat de controller niet deugt. Want hiervoor geldt hoe minder weerstand, hoe groter de remkracht. Met mijn huis-tuin-en-keukencartridge van Slot.It rijd ik fantastisch op mijn goed geleidende thuisbaan (Fleischmann, also besser gibt es nie!), maar voor geen meter op die Carreraclubschleife. Veel te veel weerstand in de controller! Aha, we moeten dus rijden met de high current cartridge van Slot.It!
Slotcars rijden dankzij wrijving. Want wrijvingskracht leidt zoals elke kracht tot een ‘versnelling’. Maar omdat de wrijvingskracht altijd in tegengestelde richting van de beweging werkt, leidt wrijving altijd tot negatieve versnelling ofwel: vertraging. Behalve dan bij de controllers van Slot.It. Dat bewijs heb ik nu wel voldoende geleverd met mijn Porsche! De Nobelprijs kan worden opgestuurd naar de Verbindingsweg in Musselkanaal.   



4 opmerkingen:

  1. Reacties
    1. Inderdaad Marc! Ik zie tot mijn verbazing dat Markus algelopen zondag geen blog heeft geplaatst. Daar komt heibel van!

      Verwijderen
  2. Tja ook hier was de remwerking iets minder goed denk ik,vandaar de tekst die een beetje uit de bocht is gevlogen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Correct, het is nu 13 november. Ik ga dit anders doen. Het is ook veel te omslachtig op deze manier. Ik post de blog iedere zaterdag op http://slotcarracerelaasblogspot.com. Kennelijk is het er zondag niet van gekomen. Was laatst ook al zo, geloof ik. Kortom, dat moet anders! Ga ik nu regelen.

      Verwijderen